Mijn Favoriete Tante Sigrid.

Marie Bracquemond.

http://en.wikipedia.org/wiki/Marie_Bracquemond

Mijn post gisteren was het verhaal van mijn leven en situatie van de afgelopen twee jaar in bed

Het is zeer moeilijke de hele nacht en dag in één ruimte te zijn; en het liggen is zo slecht voor mijn romp spieren geweest.

De manier dat het gebeurde is afschuwelijk; het was kansloos aangezien ik moest liggen omdat de wond niet de druk van zitten kon hebben.

Ik heb een Nimbus 3 matras, die constant de druk aanpast zodat ik niet op een statisch bed lig dat anders ook decubitus plekken zou veroorzaken.

Het lawaai van de matras is een zeer laag, het zoemt en dat helpt mij in slaap te vallen enkel door te luisteren en aan niets te denken.

Niet zitten was slecht voor mijn romp spieren die inactief geworden zijn en mij niet meer omhoog houden.

De aanpassing van de rolstoel kuip heeft een vorm voor mijn lichaam gemaakt dat mij op een plaats houdt.

Richie moet mij vaker weer organiseren en mijn schouders of heupen corrigeren, soms gaat het meteen goed en blijft zo .

Gisteren was het een benauwde dag plakkerige dag met dikke wolken en geen zon en de hele dag de bedreiging van een stortbui.

Het was zeer heet en voor enkele ogenblikken dacht ik dat het slechts ik was maar even later bleek dat Richie ook geplet was door de warmte.

Omdat het zo kleverig was betekende het dat ik constante aanpassingen nodig had ook in bed.

Richie zei dat het weer het was dat mij elimineert niet mijn MS niet deze keer, deze keer was het weer de schuld.

Zodra ik realiseerde dat dit allen door het weer kwam voelde ik mij veel beter en kon van de dag en avond zittend in de rolstoel genieten.

Tante Sigrid belde mij va Canada, toen zij hoorde dat ik weer in mijn rolstoel zit, vroeg zij of ik straks weer rond loop met hulp van een stok.

Dit vraagt zij elke keer en elke keer sinds 2007 zeg ik nee en leg uit dat ik nooit meer zal lopen.

Zij wil de waarheid niet weten dat ik niet meer kan en zal lopen want zij kent mensen met MS de wel lopen.

Probeer dit haar te vertellen sinds 2007, soms begrijpt zij het maar de volgende keer weet zij het weer niet en dan vraagt zij weer hoopvol of ik kan lopen.

Ik probeer met mijn favoriete tante heel geduldig en lief te zijn maar het is moeilijk ook voor haar, tenslotte ben ik haar favoriete nicht.

Zij kwam aan Trinidad in 1952 op een goederen stoomboot, toen ik enkel één werd om mijn moeder te helpen die een taaie post geboorte depressie had.

Tante Sigrid werd mijn tweede moeder, de persoon die mij rond nam en hielp en mij aanmoedigde.

Zij wil zo graag zien dat haar favoriete nicht het goed heeft, ik denk zij is gefrustreerd dat zij niets kan doen om mij echt te helpen.

Dat is hoezo ik al haar vragen zacht en zorgvuldig beantwoord en haar de waarheid vertel.

Mijn favoriete tante Sigrid is een onbetaalbare schat, zij heeft altijd zon en pret gebracht wanneer zij ons bezochte.

Zelfs nu maakt het mijn dag om haar stem te horen.