Wat een opluchting.

 
 Roberto Matta.    
http://en.wikipedia.org/wiki/Roberto_Matta

 Vandaag Richie moest mijn katheter vervangen, we hebben allebei verwacht dat het goed ging net als het vorige keer had gedaan.                                       

De laatste keer was ik ik zeer bezorgd en ik vroeg Richie of hij al de katheter uit genomen had, en hij antwoordde ja en zij ook dat de nieuwe is al in.

Wat een opluchting dat was, het was geweldig en ik denk dat we allebei waren optimistisch dat vandaag zou zo eenvoudig als in juli zijn.  

Deze keer waren we verkeerd, en het duurde eeuwen, ik denk dat we waren in de badkamer voor ten minste 2 1/2 uur voordat ik onze arts riep.

Binnen 10 minuten was Dagmar hier geweest,  zelfs ze konde de katheter niet na in een krijgen.                       

Richie zei het was ook moeilijk te verwijderen, blijkbaar het gebied rond de katheter leek een beetje ontstoken, hij kon de katheter in de stoma krijgen maar niet verder.

De hele situatie was beginnen hopeloos uit te zien, dat dacht ik, en net toen ik mezelf afvroeg wat de mogelijke oplossing zou kunnen zijn, kwam Dagmar  met een mogelijke oplossing.

Ze maakte een telefoontje naar de apotheek en ontdekten dat ze hadden een kleinere katheter die ze kon ophalen.

Dagmar ging naar de Kinker apotheek om de katheter te halen en bij haar terugkeer heeft Richie het ingevoegd het mijn blaas zonder enige problemen.

We waren allemaal uiterst opgelucht toen het allemaal voorbij was en vooral ik was opgelucht, hopelijk is het de volgende keer veel gemakkelijker zal worden.