Een Plek Om Te Communiceren.

The Repast Of The Lion, 1907.
Henri Rousseau.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Henri_Rousseau
 


Ik las vandaag een vriendin’s blog; zij sprak over het geven van een standaard antwoord wanneer mensen haar vragen hoe zij is.

Iets wat ik zeer goed erken, vooral toen ik in bed 24/7 moest blijven in augustus 2008 wegens een grote decubitus wond.

Ik vond het moeilijk om te spreken over mijn conditie, ik was te bang door de manier dat mijn ziekte vorderde.

Bang gemaakt door hoe snel ik zulk een diepe decubitus wond had ontwikkeld, en niemand wist hoe lang het zou duren te hielen.

Ik zei vaak dat ik o.k. was toen ik niet was, enkel omdat ik niet wilde elk detail van mijn MS praten en hoe ik het deed.

Soms wilde ik afstand nemen van de hele situatie, en niet constant spreken over mijn MS of hoe ik mij voelde.

MS heeft zo veel weg genomen dat ik niet  willde alles weg genomen word en elk aspect van mijn leven overheersen, maar natuurlijk het dat wel.

Ik leerde na een paar maanden in bed dat het constant zeggen dat ik o.k was mensen weg duwde.

Dit deed mij denken, ik realiseerde dat ik voor alle soorten redenen open  moet zijn.

In februari 2009 begon ik elke dag mijn blog te schrijven, dit hielp mij om over mijn MS te spreken en mijn leven ermee.

Het gaf mij een plek waar ik mijn evaring kon delen, en mensen te ontmoeten en, vrienden te maken, steun te geven en te krijgen, en een deel van de wereld te zijn