Positief Over Mijn Leven Zijn..

 
Marcel Janco.
http://en.wikipedia.org/wiki/Marcel_Janco

Ik doe mijn best om vroilijk te blijven en positief zijn over mijn leven, ik houd van het leven en het zien van mensen en meedoen.

Maar in de nacht voor dat ik inslaap en in de ochtends wanneer ik net wakker ben heb ik enge gedachten.

Waar ik mij zorgen maak over wat zal gebeuren, wanneer ik  wakker word, ben ik meteen bewust van al mijn pijn, ongemak evenals al mijn beperkingen.

Hier raak ik van streek in deze momenten, maar zodra de dag begint ben ik fijn, het zijn de nachten en de vroege ochtenden wanneer deze gedachten komen.

Wanneer ik hier in bed lig, schrik ik van wat de toekomst voor mij in petto heeft, dan schijnt mijn leven erg onprettig.

Ik ben in veel pijn ik ben bijna aangewend geworden, wat ik nog erger vind is dat mijn armen nu zo veel zwakker zijn.

Haat werkelijk dat dit gebeurd, niet lopen of kunnen bewegen is al afschuwelijk genoeg, maar voelen dat  mijn armen zwakker worden is nog moeilijker het hoofd te bieden.

Ik heb geleerd om met mijn beperkingen te leven in de loop van de laatste vijf jaar; onlangs zijn mijn armen te zwak geworden om mezelf te voeden.

Zelfs dat leer ik om mee om te gaan, zolang ik nog genoeg arm/handfunctie heb om mijn rolstoel te sturen.

Mijn beker vast te houden, en het belangrijkst van allen blijven typen en mijn armen om mijn lieve schat Richie te doen.