Didier Drogba
Ik had gisteren een werkelijk goede dag nadat ik het geheel van de geregistreerde brief had gelezen die ik van het Amsterdam Rechtzak heb ontvangen.
Zodra ik de volledige inhoud van het document kon lezen, het vergde een beetje tijd aangezien het wettelijke taal was, had ik een goed gevoel.
Dan belde ik mijn vriendin Anja die mij bij de hoorzitting had vertegenwoordigd om te vertellen, in feite las ik de conclusie van de brief aan haar voor.
Zij kon onmiddellijk bevestigen dat ik inderdaad mijn beroep tegen de verwerping van mijn aanvraag voor airconditioning had gewonnen.
Zodra Anja mij haar bevestiging gaf dat mijn beroep tegen de Amsterdam Gemeente succesvol was geweest, was ik werkelijk extatisch.
Ik ben werkelijk zo blij dat ik niet heb opgeven, maar zo ben ik, ik geef niet op, en was net
als onze Jack Russell Terriers.
Om te vieren dronk ik een klein glas van Limoncella, dat over was van het fijne bezoek van onze vriendin Cecile hier op Donderdag werd achter gelaten.
Om een nog betere dag gisteren te maken zagen wij op de finale van de Champion's League tussen Beieren München en Chelsea.
Typisch natuurlijk zodra het begon kon ik het nauwelijks kijken aangezien ik zo zenuwachtig was, ik wilde werkelijk dat Didier Drogba en Chelsea winnen.’
]
Niet omdat ik een Chelsea supporter ben, dat ben ik werkelijk niet, maar omdat ik van Didier Drogba houd, hij is een prachtige voetballer.
Telkens als ik erin slaagde het televisiescherm te zien maakte het me zeer zenuwachtig, en toen Beieren eerst scoorden, kon ik niet langer het hoofd bieden.
Dan scoorde Didier wat een hulp was, maar Chelsea had noch een doel nodig om te winnen, de volgende poging van Didier ging over het doel dat een immense teleurstelling was.
Dit betekende dat zij nu extra tijd zouden moeten spelen zodat er werden nog eens 15 minuten gespeeld en toen nog eens 15 minuten waarna het was tijd voor strafschoppen.
Beieren scheen te winnen maar één van hun beste spelers Sebastian Schweinsteiger naam zijn strafschop en bijna ongelooflijk hij miste het.
Hij mist werkelijk nooit zodat het was vrij komisch om hem te zien missen, zelfs kon Sebastian het niet geloven, hij werd overstuur.
Dan stapte Didier Drogba op om zijn te nemen en hij begraaf het in het doel van Beieren München; de supporters van Chelsea barstten met vreugde los bij het winnen van deze lange begeerde trofee.
De overkant, Beieren Munchen was absoluut verwoest zij dacht werkelijk dat zij de winnaars zouden zijn; in feite denk ik dat zij nooit een ander alternatief hadden overwogen.
Hun verdedigers waren absoluut in stukken, heel wat van hun gingen weg, huilden de spelers allen op het gebied, deden ineenstorten heel wat van hen ter plaatse het huilen.
Toen zij hun verliezersmedailles gingen verzamelen, zij namen allen hen weg rond hun halzen en droegen hen weg in hun handen, zo teleurgesteld waren zij bij het verliezen van wat zij als hun trofee beschouwen.
Chelsea was extatisch en hun verdedigers uitzinnig met geluk, Roman Abramowitz de eigenaar greep zijn manager Roberto De Matteo en hem kuste, ook kuste hij ook Didier Drogba en ik denk vele anderen.
De Russische eigenaar was zo gelukkig; hij had over £1 miljard uit gegeven om de prestigieuze Trofee van de Champions League te winnen, inhurend managers met groote
namen van overal ter wereld.
Maar toch was het zijn tijdelijke manager en ex-speler Roberto De Matteo die de trofee voor Chelsea won.
Hoe zeer typisch en hoe waar soms kan jij overal kijken, en vaak is het de hele tijd onder je neus.
Het leven is volledig vol van onverwachte verrassingen; niet allemaal goed maar soms zoals gisteren waren zij briljant; ik genoot van allebei.
In het hier en nu zijn en genieten van elk ogenblik dat ik kan, is werkelijk belonend voor mij.