Jaya and Herrad, Amsterdam.
Na drie dagen bezoek van onze mooie vriendin Jaya, realiseerden wij ons dat het was bijna tijd voor haar om te gaan, wij hadden slechts nog een uur dan helaas moest zij weggaan.
Wij hebben gehuild en daarna onze ogen gedroogd en samen genoten van ons laatste uur, dat typisch veel te snel ging en alvorens wij het wisten was het bijna 15.00 en Jaya moest gaan.
Ik huilde toen zij weg was, net als Richie, dan herinnerden wij ons aan die 3 mooi dagen met onze goede vriendin Jaya, die goed zijn geweest voor ons allemaal.
Vorige nacht merkte Richie op dat het bezoek van Jaya ons heel wat positiviteit heeft gegeven, het heeft ons goed gedaan wat wij echt nodig hadden.
Om 16 uur ben ik definitief erin geslaagd om op te houden met huilen en in plaats daarvan beginnen met herinneren van alle mooie ogenblikken van het bezoek en daarop te concentreren.
Elke keer gaat de tijd veel te snel over, Jaya was pas om 20 uur hier op donderdag en zondag om 15 uur moest zij alweer weggaan.
Wij slaagden werkelijk erin om heel veel te spreken en te lachen en en oude herinneringen op te halen, natuurlijk soms waren er tranen, bij het herinneren van droevige gebeurtenissen in onze verleden.
Ik ben zo blij dat ik mijn zenuwen niet toe liet mij tegenhouden zulk een goede vriendin zoals Jaya te zien.
Wij hebben elkaar 33 jaar nu gekend, ik denk dat wij een zeer speciale vriendschap hebben, ook ben ik zo blij dat Richie en Jaya goede vrienden zijn.
Wij hebben werkelijk zo een geluk, wij drie , Richie Jaya en ik dat wij goede vrienden zijn, een zeer speciale vriendschap.
Deze drie dagen zijn prachtig geweest, en zij zullen ons heel wat sterkte geven en de positiviteit, om te blijven het beste van alles maken dat wij kunnen doen, het zal ook moeilijk zijn, Jaya heeft zonneschijn in onze harten gelaten.
No comments:
Post a Comment