Vooruit Kijken.

 

Angel Planells.
http://en.wikipedia.org/wiki/Angel_Planells
 

Vandaag was het donker om 17.20 en nu om 18.35 lijkt het alsof het midden van de nacht was, vanavond zegt Richie is er een sikkel maan.

 Ik wens dit ik ook kon zien, droevig is onze enige uitzicht op gebouwen, ik ving een glimp van een ster, Jupiter, over het dak van het Fijnout theater toen ik uit mijn rolstoel werd gehesen.

Het is Halloween, ik herinner dat het Alle Zielen in Trinidad werd genoemd; de mensen bezochten de graven  van hun doden, en kloppend niet op de deuren van de vreemde voor snoepjes.

Hier is het een zeer stille avond, niemand schijnt op straat te zijn  en niemand heeft op onze deur geklopt of de aangebeld.

Ik denk dat Halloween hier niet heeft aangeslagen, wat een goede zaak, aangezien het een reusachtige commerciële gebeurtenis is geworden, zoals Kerstmis is.

Kerstmis is werkelijk slechts hier in Nederland sinds late1998 van start gegaan, traditioneel worden cadeaus gegeven op vijf  december, Sinterklaas, of Sint Nicolaas  (Saint Nicolas).

http://en.wikipedia.org/wiki/Sinterklaas

De klok is gisteren teruggaan, dit betekent dat het niet lang nu tot onze 10de huwelijksverjaardag op 19 van december is, de dag voor winterzonnewende.

19 december tot 21 december zijn mijn favoriete dagen, ik houd van hoe stil het is, geen vogelgeluiden in de winter, en het voelt alsof wij in een mooie bel van negentiende tot 31 van december zijn.

Ik verheug me op de mooie december dagen en in het Nieuwjaar van de terugkeer van meer daglichturen, fijn deze progressie te zien.

Een Uitzondering.

Greta Knutson.

http://en.wikipedia.org/wiki/Greta_Knutson

Ik wekte langzaam vanochtend en voor het eerst in leeftijden, was ik niet onmiddellijk in het midden van een reeks been spasmes, evenals  armen, romp spieren die pijnlijk gespannen zijn.

Vandaag lag ik weer lekker stil, een fijne ervaring, goed om opnieuw te kunnen genieten, één die ik niet heb gekend, aangezien mijn ms zo snel na diagnose in 2006 vorderden.

Vrij prachtig om niet meteen zo veel ongemak, pijn te moeten verdragen, enkel omdat ik ontwaakte, geen andere reden dan dat, ik ontwaakte.

Vandaag was een prachtige bonus, ik weet niet of ik het ooit opnieuw getuigen zal zijn, ben iblij over vanochtend, het is ok geen probleem,als het nooit opnieuw voorkomt.

Een keer was goed, enkel te zien hoe het verschil voelde tussen zacht wekken en met een zeer sterke pijn worden gewekt zoals ik altijd gewekt word sinds 2007.

ik kan niet veel doen dan ontwaken, wat ik kan doen is zo snel verder gaan met wat ik wel kan doen, en dat is te genieten van dag.

Ik heb werkelijk van de dag vandaag genoten, vorige nacht ging de klokken een uur terug, het is de eerste dag van wintertijd, het was al donker om 17.30 vanavond.

Ik verheug mij op de donkere nachten, het zal spoedig om 16.30 donker zijn en snel zal het winterzonnewende en Kerstmis zijn.

De kwaliteit van rust is op dit ogenblik van het jaar,is het zeer merkbaar dat er geen vogelgeluiden in de ochtenden zijn.

In Contact Blijven..

 

View to the universe
by Nikos Engonopoulos

http://en.wikipedia.org/wiki/Nikos_Engonopoulos

Vandaag begon plotseling toen gingen mijn armen vast spannen zodra ik ontwaakte, alhoewel ik uiterst stil lag, en ontspannen proberend te blijven.

Niettemin werden mijn spieren pijnlijk gespannen, het alsof ik op gesloten was, ik voelde mij totaal beperkt, veronderstel dat voelt net een dwangbuis.

Het is zo moeilijk voor mij om mij stil te houden wanneer ik zo pijnlijk gewekt word, tergeefs probeer lk te ontspannen elke ochtend, maar elke keer  jank ik, net als Coldplay, behalve ik ben geen stadionband.

Hoop elke dag dat ik mijn spieren zou kunnen kunnen ontspannen en de pijnlijke spiersamentrekking vermijden, tot dusver is dit enkel wensgedachte.

Elke ochtend is dit mijn ambitie en in plaats van te kunnen slagen en ontspannen; mijn geheel lichaam wordt verkrampd, het is  totaal gespannen.

Het neemt minuten elke ochtend vóór de spieren weer te ontspannen en de intense pijn begint  langzaam te verdwijnen.

Zodra dat gebeurde voelde ik mij beter, voelde mij nog beter na  Richie kussen, de betere manier om de dag met een kus te beginnen niet een schreeuw van pijn.

Daar  na werd de dag progressief beter, in de middag genoot ik van een  Skype sessie met Cari, een goede vriendin in Wales, zij woonde hier tot 1994, ik mis  haar nog steeds, aardig om met haar te spreken.

Blij dat wij in contact zijn gebleven, ik verloor al mijn eersten vrienden toen wij Trinidad verlieten, en weet hoe belangrijke vrienden zijn, ik houd van om met mijn vrienden in contact te blijven.

Genieten Van Vanavond.

Marcelino Vespeira.
http://en.wikipedia.org/wiki/Marcelino_Vespeira

Elke dag is verschillend, of dat dacht ik, tot ik weer vandaag, moest wachten op Welzorg, Richie had een botsing met de deurpost en de pinnen die e arm steun draagt knapte af.

Ik telefoneerde rechtstreeks Welzorg en heb sinds 12.30 gewacht; Ik heb een paar keer gebeld om te checken dat het door gaan, bijna de hoop verloren, de monteur van Welzorg waas hier 15 minuten vóór 17.00.

Ik ben zo gelukkig dat iemand uiteindelijk gekomen is, mij werd verteld dat  zij iemand tussen 13.00 tot 17.00 wilden sturen.

Droevig heeft de ingenieur niet de exacte  vervanging voor wat afbrak, zodat hij heeft een tijdelijke vervanging geïmproviseerd.

Een  enorme hulp en ik ga in de rolstoel zitten en de avond in de woonkamer doorbrengen.

Vóór het rolstoeldrama van vandaag, had ik goede afspraak met Kees van Aquriuos.

Kees zal de zelfde techniek als Summit gebruiken, zoals om mijn rolstoelzetel te maken, hopelijk gebeurd dit spoedig.

Belangrijk om  nu betere rolstoel besturing te krijgen, zodat Richie betere controle van de rolstoel heeft en uitgaan zal weer veilig zijn.

Eerst zal ik Richie ertoe brengen om mij in de rolstoel te zetten, zodat ik kan  genieten,van  de tijd uit mijn bed vanavond.

Het Leven Werd Meteen Veel Beter.

Marcelino Vespeira

http://en.wikipedia.org/wiki/Marcelino_Vespeira

 Richie en de honden zijn naar het park gegaan, de honden zullen genieten; Ik wedde dat zij gelukkig hun pensdiner bij hun terugkeer zullen verslinden.

Spoedig toen zij weggingen, begon ik mij ongemakkelijk te voelen, in plaats van overgaan, is het nog slechter en nu voel ik mij vreselijk, ik deed mijn best het te negeren.

Proberend langzaam te ademen, in de hoop te ontspannen, er gebeurt gelukkig niets hop ik  tot Richie terug is, en kan mij helpen.

Ondanks vreselijk voelen, op de een of andere manier ben ik erin geslaagd kalm te blijven, ik hoop mij op de radio te kunnen concentreren, en mijn blog schrijven.

Zeer moeilijk te negeren, aangezien het me misselijk maakt, ik bekijk de klok niet, moeilijk ben geheel geconcentreerd om niet misselijk te zijn,

Dit is niet de post die ik wilde schrijven, niet gemakkelijk nadenkend te zijn wanneer ik mij zo vreselijk voel nadenkend te zijn in dergelijk ongemak is niet mogelijk.

Met een beetje geluk zal Richie mij spoedig helpen beter te voelen, ik schreef dit en toen opende de deur en mijn schat Richie en honden waren thuis.

Het bleek er een uiterst kleine knik in de katheter buis, zodat het geen wonder is  geweest dat ik mij zo slecht heb gevoeld.

Wat een enorme opluchting, toen de katheter zak begon op te vullen, geen wonder die ik mij zo onwel heb gevoeld.

Het leven werd meteen veel beter.

Vreemde Evaring.

 

1920
Karel Teige.
http://en.wikipedia.org/wiki/Karel_Teige

Vorige nacht had ik een vreemde ervaring, ik ontwaakte in het midden van de nacht, en verzocht  Richie  om het bed, kort in de zittingspositie te zetten, en zodra hij het opnieuw in e lig positie sliep ik vrij meteen.

In de ochtend was er slechts een vaag herrieneringen, moest controleren of het werkelijk gebeurde, Richie bevestigde dat het werkelijk is gebeurd.

Behalve snel naar het toilet gaan, gisteren was het achteraf ook ontspannen dag.

Het was een zeer ontspannen dag, na mijn succesvolle darmbeweging, ik kan niet geloven hoe belangrijk zij zijn en een welk reusachtig effect het kan hebbenop mij.

Als ik niet mijn positie in bed kan handhaven, is het gewoonlijk omdat ik naar het toilet moet gaan; het is vrij verbazend hoe het mij destabiliseert, ik ben  benieuwd of dit is wat andere ook hebben.

Ontmoette dit nooit voordien, het is duidelijk iets met mijn handicap te maken die,  zeer snel progressief slechter wordt.

Merkte weer laatst hoe ik door diverse dingen word beïnvloed, (de koude) wind, de temperatuurveranderingen en de darmbewegingen, de pijnlijke krampen en de pijnlijk spasmes, wat mijn arm spieren belemmerde.

Deze dingen kunnen niet worden gecontroleerd, wij kunnen  slechts proberen snel voorzien en antwoorden, vaak is er geen kans.

Als ik een ongeval heb gehad, haalt Richie mij meteen uit bed en nemmt mij in de badkamers, na een fijne warme douche, schone kleren, parfum herstelde mijn vertrouwen.

Robert Mugabe Another Ageing Dictator

 

Robert Mugabe.

Letter from Harare: why Mugabe is unlikely to share Gaddafi's grisly fate

The ageing dictator's greatest enemy is not an army of rebels but failing health.

David Smith 

Guardian Mondy 21 ovtober 2011

The jacaranda trees are blooming in Harare, draping its broad avenues with canopies of purple and green. The shops are bustling, hotels and restaurants are often full, children are at school, young couples are walking in the park. No sign of a revolution here.

Coming to Zimbabwe after two spells in Libya this year, I felt like they were not merely the length of a continent apart, but on different planets. While north Africa has been convulsed by revolution, life in Zimbabwe in 2011 has continued to flow in a comparatively gentle, uneventful way.

President Robert Mugabe, immovable for three decades, has little cause to be kept awake at night by last week's chilling images of a bloody, battered and bewildered Muammar Gaddafi pleading for his life. Could it happen here? Not likely.

I wondered why not. After all, Zimbabweans (led by Mugabe among others) rose up a generation ago to overthrow Rhodesia's white minority regime.

"Fear," explained one former minister in Mugabe's government. Past public marches have been brutally crushed. Earlier this year 46 activists here were arrested and charged with treason for merely watching a video of the uprising in Egypt.

Okay Machisa, director of the Zimbabwe Human Rights Association, told me: "The Arab spring did not go down well with the Mugabe regime. Jailing those activists was a way of saying we don't want people to go on the streets and demonstrate."

But there was plenty of fear in Gaddafi's Libya too. 

What's different is that Zimbabwe offers the illusion, at least, of freedom of speech and democracy. On street corners vendors sell independent newspapers with virulently anti-Mugabe headlines and editorials. (TV and radio remain a different story. Some newspapers too. One ruefully exclaimed: "If only British politicians were as brave and selfless as Robert Gabriel Mugabe!")

Whereas Libyans had no hope of removing Gaddafi except by desperate force, Zimbabweans can channel their efforts into a political party, the Movement for Democratic Change (MDC). 

The MDC possibly acts as a sponge, soaking up revolutionary fervour that would otherwise find expression on the streets.

I visited the MDC leader Morgan Tsvangirai, who has survived beatings and electoral fraud to become prime minister in a fraught power-sharing agreement with Mugabe's Zanu-PF party. 

He lives in a relatively modest three-bedroom house with a big, English-style garden surrounded by a high wall with razor wire. The sound of birds and crickets fills the air. We sat in a back office where an old campaign poster adorned the wall and Bill Clinton's autobiography was among books on the shelves.

Does Tsvangirai envy the Arab spring? "No. It's their situation and circumstances and conditions that dictated behaviour. One of the fundamental things that I can say is that you cannot suppress people for ever. One thing to learn from that is people will always cry for freedom. It is universal.

"We are in a different situation, we have different circumstances and we have got our own way of dealing with our situation. That is why the MDC has pursued change without bloodshed and I think we are correct."

Elections are expected in the next year or so, and with them the fear of a return to violence and chaos. 

For Mugabe seems unwilling to ever let go of power, not least, some claim, because he fears prosecution for past crimes under international law.

At 87, Mugabe is the oldest member of Africa's ageing dictators club. 

Three of the 10 longest serving leaders have fallen this year – Ben Ali of Tunisia ruled for 23 years, Hosni Mubarak of Egypt for 30 and the longest, Gaddafi, for nearly 42.

But all were in the Arab north. South of the Sahara, in "black Africa", the winds of change are mere zephyrs. Still going strong are Teodoro Obiang Nguema of Equatorial Guinea (32 years), Jose Santos of Angola (32), Mugabe (31), Paul Biya of Cameroon (29), Yoweri Museveni of Uganda (25), King Mswati III of Swaziland (24) and Blaise Campaoré of Burkina Faso (24).

There has been some mild turbulence for some of them this year but nothing to frighten the presidents' horses. Far from Gaddafi's grisly demise, Mugabe seems destined to go quietly into that good night. His greatest enemy is not the gun-toting revolutionary with a mobile video camera, but time.

The octogenarian president makes mysterious trips to Singapore for medical treatment, has been photographed falling asleep at meetings and, according to a US cable released by WikiLeaks, is suffering prostate cancer that could spread and kill him by 2013.

Gossip about his ailing health now grips Harare's bars, diplomatic circles and international newsrooms already transfixed by 93-year-old Nelson Mandela's pulse. I asked one analyst if all this speculation is paralysing politics in Zimbabwe. He replied: "Mugabe's health is politics in Zimbabwe."

Tsvangirai gave this view: "President Mugabe's health is a national question, a national concern. Why? Because when you have a partner whose state of health is unpredictable, and that partner holds the key to the unity of the opponent, what is likely to be the outcome should he die is instability in the party, which leads to instability in the country."

It was a question that arose with Saddam Hussein in Iraq and now again with Gaddafi in Libya. Once the linchpin of dictatorship is yanked out, must infighting and anarchy follow? Some believe that Mugabe, whose reign is as old as independent Zimbabwe itself, is the toxic glue that holds his party and country together.

But others point to neighbouring Zambia, where recent elections saw the president accept defeat and a democratic transition of power. Rupiah Banda is little known around the world and his unbloody, unspectacular fall gained only a fraction of the coverage of Gaddafi. But it may have been just as revolutionary in its way – and just as unnerving to that cabal of ageing dictators.

Vreemde Dromen.

Vandaag werd beter nadat ik kon zitten, ontwaken vanochtend was  afschuwelijk, mijn spieren waren gespannen, niet een prettige wekken.

Het is zelden dat het niet gebeurd, hoewel sommige dagen minder slecht zijn, vandaag was het slecht, toch is het wekken in pijn elke keer een schok.

Vanochtend  na een rusteloze nacht, vol vreemde dromen, ik lag onbeweeglijk behalve mijn zacht trillende benen die elk paar  minuten een spasmes kreeg.

Veel onvrijwillige beweging, droevig vrijwillige niet zo gemakkelijke, het was moeilijk om mijn armen te bewegen, ik wachtte op Richie om mij te helpen.   

Mijn rechte arm was zeer stijf en strak gevouwen over mijn borst,  het was onmogelijk om het recht te maken, zodat Richie masseerde mijn schouders en armen.

Dan hielp hij mij om het handvat te pakken, na de eerste reeks oefeningen,  hoefde ik Richie niet voor hulp opnieuw te vragen.

Elke dag dat ik mijn arm oefeningen  kan doen is een goede dag, nog beter als ik het zelf kan doen, als niet dan helpt Richie mij.

Het belangrijke ding is dat mijn spieren werden gestrekt, zodat ik mijn handen  en armen kan gebruiken, ik lag  in bed en heb gedacht hoe het leven zonder armens is.

Mijn gedachten waren donker,  heb besloten om op vandaag te concentreren, om niet tijd te verspillen die verstoort, zodra ik kon genieten van de dag.  
  
                                     

Niet Stoicijns Zijn.

Oscar Dominguez.
http://en.wikipedia.org/wiki/%C3%93scar_Dom%C3%ADnguez

Weer mooie zonneschijn opnieuw vandaag, het is veel kouder, nadat de onverwachte 2 weken van de extra zomer over is, het was schitterend, een mooie verrassing.

Het was aardig toen, in slechts een t-shirt uit te gaan en straks moet ik ook sweaters en sjaal en winterjasjes organiseren.

In de winter moeten wij 30 minuten op onze reistijd toevoegen aangezien het zo lang duurt voordat Richie mijn jasje enz. kan aantrekken.

De temperatuur daling is merkbaar deze laatste week, slechts over een week sinds dekens nog o.k. waren, nu is het kouder.

Het is snel eveneens koud genoeg voor het dekbed en koude genoeg voor dekens erover en dit gebeurt niet gewoonlijk tot Januari.

Op dit ogenblik schijnt het als deze winter zal zijn extra koude, vooral aangezien er aanwijzingen zijn, zoals geen muggen sinds begin van September en nu al extra dekens op het bed, ander jaren gebeurd dat pas in januari.

Ik verheug mij op het zien van sneeuw dit jaar, helaas heb ik geen tractor  wielen voor mijn rolstoel, die door sneeuw en zand kunnen.

Vandaag heb ik het  zeer gemakkelijk genomen, het is nu zeer plezierig te zitten in mijn rolstoel zonder enig pijn of ongemak, en natuurlijk is dat dank aan Rick, de monteur van Welzorg.

Zo blij dat de arm steunen van het rolstoel op vrijdag, werden verlaagd en mijn pijn werd meteen verlicht, ik hoefde niet meer stoïcijns te zijn en dapper tot maandag op een resolutie te wachten.

                                  

                                                                                                                                                                                                                                                                                                               

Empathie.

Jorge Camacho.

http://en.wikipedia.org/wiki/Jorge_Camacho_%28painter%29

Vandaag was een ontspannen dag, gisteren was vreselijk, wachtten de hele dag van 08.00 tot 18.00 op Welzorg, om dringende aanpassingen aan mijn arm steunen van het rolstoel te krijgen.

Richie kon niet de honden naar buiten nemen na het honden toilet tot na 13.00, en ook geen boodschaappn doen, wij moesten het beste van het maken.

                                           

Dank aan Rick, de ingenieur, van Welzorg, die overwerkte vrijdag en ons om 18.30 verraste, toen wij dachten tot maandag moeten wachten.

Het was goed dat hij zo onverwacht verscheen en goed had kijken na hoe ik zat, de arm steunen werden 10 cms verlaagd, zodat ik kan weer moeiteloos zitten

Nu kan ik comfortabel opnieuw zitten, wat na de laatste tien dagen van pijn briljant is, zittend in de rolstoel met de arm steunen 10 te hoge cms die pijnlijker werden elke dag.

De pijn van het zitten met mijn schouders zo ver omhoogd zij net onder mijn oren waren, het was zeer pijnlijk, alsof mijn schouders in een mangel waren.

Ik kan niet geloven dat ik zo door Percy van Welzorg, in de steek gelaten werd, Edith belde hem op 10 Oktober om hem te laten weten, dat de arm steunen van het rolstoel 10 te hoge waren.

Percy beloofde om iemand meteen te sturen, en deed niets, ik ben benieuwd of  hij bedacht hoe afschuwelijk pijnlijk het voor mij was.

Ik wedde hij dacht niet hoe het voor mij zou kunnen zijn of voo r iedereen anders waar hij mobiliteits middelen levert, ik ben  zeker hij overweegt nooit hoe anderen zouden reageren.

Het werkelijk is een schande dat de meerderheid van mensen die werken met gehandicapten, schijnen geen empathie met hun cliënten te hebben    

Screaming.

Screaming.
Bienvenido Bones Banez, Jr.
http://en.wikipedia.org/wiki/Bienvenido_%E2%80%9CBones%E2%80%9D_Banez,_Jr

Vandaag was niet de dag die wij hadden verwacht , wij dachten dat iemand van Welzorg hier zou komen, zoals gisteren afgesproken aan de telefoon met Edwin van Welzorg.

In plaats van iemand tussen 08.00 en 13.00 zoals beloofd, kwam niemand en er was geen telefoontje, ook niet om me te laten weten wat gebeurde.

Om 15.15 nog niemand, ik telefoneerde en spraak  een vrouw die probeerde om te achterhalen wat gebeurd was, zij moest verder onderzoeken.

Dan kreeg ik een ander collega, hij wilde niet zijn naam geven, niet goed PR voor zijn bedrijf,hij  hield vol Welzorg te zeggen toen ik zijn naam vroeg, uiteindelijk vertelde hij mij.

Het bleek at hij niets wist, ik moest mijn verhaal herhalen,  hij maakte ook en onderzoek, vertelde mij, dat  de ingenieur moest helpend met een paar ongevallen, hij was vertraagd, maar zou spoedig hier zijn.

Tegen het eind van het gesprek, was het 15.30, zij hadden mij hangnd gehouden voor 10 minuten en aan het eind was ik niets wijzer in verband met wanneer iemand mij zou helpen.

ik de nieuwe rolstoel kuip op 10 Oktober kreeg, sindsdien ben ik in vreselijke pijn geweest, doordat de arm steunen 10cms te hoog zjn, mijn schouders zijn  enorm pijnlijk hierdoor, hopelijk zal er geen langdurig schade zijn.

Om 16.30 probeerde ik mijn casemanager te spreken, zij is niet daar op vrijdag, zei René, de secretaresse, zij zou zien of  zij te weten kon komen wanneer de ingenieur hier zou zijn, zij belde terug en vertelde mij, hij zou hier zijn om 17.30

Ondertussen had ik via Welzorg, een ingenieur gesproken, hij was in Almere, kon pas veel later in de avond  helpen en misschien zaterdag, hij kon mij geen tijd geven, het perspectief op nog een dag van eindeloos wachten, was  niet aanvaardbaar.

Onze vriend Cecile, die ons bezocht, telefoneerde Welzorg nogmaals, zij legde mijn situatie uit, helaas konden zij het slechts maandag melden.

Richie stond op het punt mij in bed om 18.35 te zetten toen ging de deurbel, een ingenieur Welzorg kwam binnen, en  15 minuten later, had hij de arm steunen verlaagd, en om 18.50 was hij klaar.

Blijkt hij was van Leiden, 40 minuten van Amsterdam, zijn werk was al officieel  twee uren geleden had moeten gebeëindigd zijn, hij had nog een klus in Leiden, en als lles goed ging ws hij thuis om 20.00.

Welzorg betekent zorg, zij schijnen geen zorg te hebben, voor hun klanten of hun werknemers te hebben, dankzij Rick, de overwerkte ingenieur kan ik weer zonder pijn zitten.

Kleine Overwinningen.

Bienvenido Bones Banez Jr.
http://en.wikipedia.org/wiki/Bienvenido_%E2%80%9CBones%E2%80%9D_Banez,_Jr

Meer problemen met blogger vandaag, nu kon ik de labels niet op mijn Engelse blogpost voor het grootste deel van de dag plaatsten noch mijn Nederlandse post plaatsen.

Tot nu, en net opeens lukte het met de zelfde labels, en de zelfde tekst in mijn Nederlandse blog, maar het is niet bizar, het is slechts blogger.

Aardig om kleine overwinningen, zoals het telefoon gesprek middags te hebben, met Edwin van Welzorg, hij belde om een afspraak te maken om de arm steunen te verlagen

Edith merkte op toen ik de nieuwe kuip op 10 oktober kreeg, dat de arm steunen op mijn rolstoel 10 cms te hoog waren, daardoor had ik veel pijn.

Zij telefoneerde onmiddellijk Percy die beloofde  iemand meteen te sturen, na 11 pijnlijke dagen te wachten, wilde hij mij een afspraak volgende week donderdag geven.

Dit was niet aanvaardbaar; niet naar en ongemakkelijke 2 weken, ik zei, nee dat kan niet, Percy je collega beloofde spoedige actie op maandag 10 oktober.

Edwin zei dan wordt het morgen tussen 8-13 uur, dit zou goed zijn en precies wat ik wilde horen, ik verheug mij op morgen en weer zonder pijn zitten.

Hopelijk zal de bureaucratisch administratie spoedig gedaan worden, zodat Welzorg de nieuwe begeleider besturing kaan bestellen.

 Met de correcte besturing zal het veilig zijn, niet zo de besturing, die ons afgelopen november was gegeven.

Geen wonder ik viel in juni, gelukkig werd ik niet zeer slecht verwond toen ik uit de rolstoel op mijn hoofd viel.

Richie voelde zich schuldig voor maanden en het was de fout van WMO adviseurs voor het adviseren van de verkeerde besturing.

Political. Sleaze.

Generale, 1961.

Enrico Baj.

http://en.wikipedia.org/wiki/Enrico_Baj


Vandaag is een koude, regenachtige donkere dag geweest; één van die dagen waar binnen zijn een goed idee is, vooral met de verwarming aan.

Nadat ik mijn arm oefeningen deed, met een beetje hulp van Richie, die mijn beenoefeningen en massage deed, en daarna zat hij mij omhoog in bed.

Na het borstelen van mijn tanden en mijn gezicht wassen, nam ik mijn baclofen tabletten; en Ik was klaar om met de dag verder te gaan.

Richie haalde de tafel en mijn laptop; ik luisterde de nieuws, las mijn e-mail en voelde mij vrij goed.

Het radionieuws van het BBC ging nog over het gedwongen aftreden van Liam Fox's als Staatssecretaris Voor Defensie, voor het overtreden van de ministeriële gedragscode.

‘’ Fox's relationship with a close friend Adam Werritty attracted extensive media attention and eventually led to Fox's resignation. 

Werrity, had been best man at his wedding, had lived rent-free in Fox's flat, and been involved with him in business and in the conservative Atlanticist think-tank The Atlantic Bridge. 

While Fox was Defence Minister, Werrity had visited Fox at the Ministry of Defence on many occasions, had accompanied Fox on numerous official trips, attended some of his meetings with foreign dignitaries, and had used official-looking business cards which said he was an 'adviser' to Fox, all despite having no government post. 

 The media raised questions about Fox's judgment in allowing this to happen, the nature of the men's relationship, and the source of Werrity's income.

The full list of Fox's meetings for his time in office to date, 20 May 2010 to 8 October 2011, was published by the MoD after 7 p.m. on 10 October 2011 and revealed that Werrity was present at 40 of Fox's 70 engagements in that period.

In 2005–6, Fox used public money, from his expense claims as an MP, to pay Adam Werritty.^’’    

 

Zij onderzoeken nu waar het geld kwam welke Adam Werrity betaalde, het geld werd blijkbaar gegeven om vredesconferenties te organiseren en niet om Werritty te financieren.

Vele vragen blijven over de financiële ondersteuners die moeten gehoopt hebben te profiteren, en vragen over nationale veiligheid overtreden, veel vragen zijn nog onbeantwoord, het kan nog interessant worden.

Ik heb een vrij goede dag gehad, toen Richie de honden naar het hondentoilet vanochtend nam, zodra  zij waren gegaan, moest ik ook naar het toilet gaan.

Bijna op tijd naar het toilet, maar net niet, wij haalden de badkamers en na een mooie douche, was ik gekleed in rood en zwart,  met het parfum van Nina Ricci,  mijn evenwicht was weer hersteld.

Helpt Mijn Leven Te Begrijpen.

Rachel Baes.

http://en.wikipedia.org/wiki/Rachel_Baes

Deze laatste dagen, heeft Blogger mij geërgerde; plotseling waren er geen commentaren op mijn blog voor drie hele dagen.

Dit verstoorde mij, aangezien het zulk een belangrijk stuk van mijn leven is; zag absoluut niets, begon benieuwd te zijn of mijn blog misschien niet toegankelijk was.

Toen ik mijn blog zocht, vond ik het, maar slechts tot vrijdag, toen ik vroeg Richie om te kijken, zei hij zei dat hij het zag, maar zonder de mogelijkheid te commentariëren.

Ik vroeg op Face Book, of andere mensen ook problemen hadden met toegang tot mijn blog, Tracey D vertelde mij dat het 2 dagen duurde voordat mijn blog zichtbaar was.

Ik was verbaasd over dit nieuws, hoorde dit nooit eerder en heb dit nooit  ervaren, gewoonlijk, zodra ik mijn blog publiceer dan ontvang ik  commentaren.

Drie dagen had ik geen commentaren, begon vandaag na te denken over wat ik zou kunnen doen.

Gelukkig hoefde ik niet doen, omdat ik drie commentaren vandaag ontving, goed om hen te zien, zij maakte mij zeer gelukkig.

Dan heb ik mij gerealiseerd hoeveel ik deze berichten had gemist van mijn vrienden, nu is gelukkig deze `'glitch' over.

Blij het is over, minstens kon ik mijn blog schrijven en publiceren, ik geniet van schrijven elke dag en het schrijven helpt mij om mijn leven te begrijpen.  

                                                       

Misschien Ben Ik Niet Geduldig Maar Enkel Realitisch.

Jean Arp.
http://en.wikipedia.org/wiki/Jean_Arp

Het wordt nu kouder, zeer merkbaar dat de herfst gevorderd is, de laatste dagen van warm weer zijn over tot volgend jaar.

Grappig hoe ik einde van de zomer haat, de lange donkere nachten, en vooral de klok die eind Oktober teruggaat, die mij van de mooie herfst zon ondergang heeft geroofd.

Dit jaar geniet ik ook van de donkere nachten, ik zal zelfs proberen om de klok zonder veel stress te accepteren, en wie weet misschien lukt het mij dit jaar.

Schrijvend moest ik veel lachen, kan mij niet voorstellen dat ik plotseling niet geërgerd zal worden  bij  het verliezen van een uur, dagelijks tot Maart.

Misschien wie weet en ik ben werkelijk een ontspannen en geduldige vrouw geworden, ik wens dat was waar.          

Multiple sclerose heeft mij gedwongen om geduldig te zijn, een grappige  gedachte, ik had mezelf nooit zo gezien.                                                   

Verbazend voor mij om te ervaren, dat ik geduldig ben,  lijkt bijna vrj onmogelijk voor zo een ongeduldig iemand zoals ik.

Ik realiseerde mij dat ongeduldig zijn stom is, aangezien ik niet kan bewegen,  beter voor mij om het leven gemakkelijk te nemen, misschien ben ik niet geduldige maar enkel realistisch.

Herinneringen Zijn Nu Zeer Kostbaar.

Dora Maar.
http://en.wikipedia.org/wiki/Dora_Maar

Het schrijven van mijn blog, heeft mij aaan het denken gezet, over ongerust zijn over het verliezen van alles, ook mezelf zo scheen het mij toen.
 

In 2007 verloor ik veel, af en toe leek het alsof ik alles verloren had, scheen dat mijn leven om mij heen, begon op te lossen.

Blij dat het niet is gebeurd, ik kan nu zien dat de snelheid van de progressie waardoor mijn MS vorderte , heeft mij erg verongerustig gemaakt.

Het was niet verrassende zo te voelen aangezien ik zoveel verloor, ik heb mijn werk verloren, dat was mijn openbare identiteit, dan mijn identiteit als vrouw waas ook verloren, het was teveel in één kort jaar.

Mijn herrinneringen is wat ik nog van mijn leven vóór mijn diagnose heb; Ik kan aan aspecten van mijn leven herinneren die niet meer een rol nu in mijn leven spelen.

herinneringen van mijn seksualiteit, liefde maken met mijn schat Richie, ontwaken in zijn armen, mooi sensueel  herinneren.

Herrinnerningen allemaal  mooi, nu,wens dat k  meer van deze herinneringen kon maken maar helaaas kan het niet, en mijn huid is nu over gevoelig voor aanraking geworden.

Sinds April 2007 slaap ik in een klein ziekenhuis bed, in mijn eentje, geen knuffels nachts voor het slapen of ontwaken in de ochtend uren.

Het werd te pijnlijk om liefde te maken, dan te pijnlijk om te worden aangeraakt, dit heeft mijn leven dramatisch veranderd, mijn herinneringen zijn nu zeer  kostbaar.

mooie herrineringen, diagnoses, ziekenhuis bed, liefde bedrijven, MS progressie was te snel, sensueel herinneren, werk,

Mooi Zonnige Zaterdag.

Greta Knutson.
http://en.wikipedia.org/wiki/Greta_Knutson

Vandaag was een mooie zonnige dag, de halve finale van de Rugby Wereld Beker in Auckland, Nieuw Zeeland op Nederlandse TV.

Wij allebei wilden dat Wales zal winnen zodat het een reusachtige teleurstelling was om Wales te zien het spel door één punt aan Frankrijk te verliezen.

Hun volgende kans is in 2015, wie weet wat dan zal gebeuren, zonder MS zou ik denken dat ik dan nog leef, maar de snelle vooruitgang van mijn MS betekent dat ik het niet weet.

Niemand die het weet, moet het beste, is niet blijven stilstaan, beter om met het leven verder te gaan, ik ben verbaasd dat ondanks mijn beperkt leven, hoeveel ik nog geniet.

Ik begin te realiseren dat mijn ideeën over  gehandicapt zijn, zeer plotseling waas dit mijn  werkelijkheid, en wat er ook gebeurt is, ik ben nog steeds mezelf.

Ik dacht dat ik, mezelf ook zou verliezen, en niet alleen mijn functies maar ook mijn identiteit zou verliezen.

Ik kon niet meer verkeerd geweest zijn, ik kan niet lopen, in feite kan ik zeer niet veel doen, en Richie doet alles voor mij.

Het is goed te ontdekken dat mijn  identiteit niet afhangt van mijn lichamelijke functies, noch is mijn persoonlijkheid beïnvloed door MS.

Ik kan nu niet geloven dat ik dacht ik  zou mezelf verliezen, ik kan zien hoe ziekte zo veel weghaalt,  ik weet nu dat het mijn geest niet kan nemen.

Wat Een Week.

Agustin Lazo Adalid.
http://en.wikipedia.org/wiki/Agust%C3%ADn_Lazo_Adalid

Mooie zonnige dag vandaag, was ook vrij warm, 19 graden wat voor 14  Oktober prachtig is.

Mooi om gelukkige mensen te zien genietend van dit onverwachte warme zonnige weer, hoop het is morgen ook zo.

Ik heb beslist een ontspannen dag te hebben vandaag, het is een heftig week geweest, en ik moet even bijkomen, ik ben blij dat ik het bedrijf vond dat Maurits een afspraak met heeft kunnen maken.

Ik hoop dat  zij iets zullen kunnen maken zodat ik kan gesteund zitten, zou aardig zijn goed te worden gesteund zodat ik niet en verdraaid verzak.

Dit maakt het leven zeer ongemakkelijk voor mij, zou aardig zijn als dat zou kunnen worden opgelost.

Voor nu zal ik mij verheugen vanavond, op Later met Jools op BBC2 TV en The Horrors, en een band van Southend, Essex,  dichtbij waar  Richie vandaar komt

Morgen hoop ik dat Wales tegen Frankrijk in de halve finale in Nieuw Zeeland van de Rugby Wereld Beker Tornooi van zal winnen.

Ik moest lachen toen wij op het nieuws hoorden dat Liam Fox, de Minister van Defensie moest aftreden omdat hij de regels van het Ministerie van Defensie had genegeerd.

Na  40 jaar werken om Eerste minister te worden, heeft hij het allemaal weggegooid door zijn beste vriend toe te staan om als zijn officieuze adviseur te handelen, en de ambtenaren uit te wijken die de minister moeten beschermen.   

Ik verheug mij nu op later met Jools en het weekend.

Goede Dag.

La Cene,1950.
Gaston Chaissc.

Voel mij gelukkiger vandaag, niet zo bewust van mijn mortaliteit, aangezien ik onlangs ben geweest, ziekelijke gedachten geen waarvan ik niet houd.

Die ik te vaak heb gehad, sinds mijn armen zo veel zwakker zijn geworden, wat  mij ongerust heeft gemaakt, is hoe zal het leven zijn.

 Richie zal door gaan, wat mijn zorgen niet weghaalt, ik probeer om mijn gedachten te stoppen, maar dat lukt nooit.

Gelukkig had ik een onderbreking vandaag, aardig om zelfs één dag, vanmiddag heeft  Richie mijn teen, vingernagels en mijn haar geknipt.

 Nu voel ik mij hersteld, altijd na een kapsel en een manicure en pedicure voelt het briljant, dan werd ik gebeld door Maurits, om mij te vertellen hij had een afspraak gemaakt op 28 Oktober

Het is met een bedrijf dat diverse types van steun maakt, ik vond het bedrijf, Acquarius, gisteren toen ik het Web surfte, en ik hoop het is nuttig.

Dan kwam Marianne met kleren die zij voor me had veranderd, zij nam ook wat meer met haar, briljant dank zij haar en Anja I heb ik nu meer kleren om van te kiezen.

Mijn favoriet zwart jasje deed Richie mij meteen aan, dat is de eerste keer in jaren, aardig voor Marianne om te zien hoe eenvoudig het is.

Ik zie veel beter uit, voelde mij ook zo, mijn aangepaste kleren hebben mij een reusachtige veelgevraagde boost gegeven, voel weer mezelf.