Herinneringen Zijn Nu Zeer Kostbaar.

Dora Maar.
http://en.wikipedia.org/wiki/Dora_Maar

Het schrijven van mijn blog, heeft mij aaan het denken gezet, over ongerust zijn over het verliezen van alles, ook mezelf zo scheen het mij toen.
 

In 2007 verloor ik veel, af en toe leek het alsof ik alles verloren had, scheen dat mijn leven om mij heen, begon op te lossen.

Blij dat het niet is gebeurd, ik kan nu zien dat de snelheid van de progressie waardoor mijn MS vorderte , heeft mij erg verongerustig gemaakt.

Het was niet verrassende zo te voelen aangezien ik zoveel verloor, ik heb mijn werk verloren, dat was mijn openbare identiteit, dan mijn identiteit als vrouw waas ook verloren, het was teveel in één kort jaar.

Mijn herrinneringen is wat ik nog van mijn leven vóór mijn diagnose heb; Ik kan aan aspecten van mijn leven herinneren die niet meer een rol nu in mijn leven spelen.

herinneringen van mijn seksualiteit, liefde maken met mijn schat Richie, ontwaken in zijn armen, mooi sensueel  herinneren.

Herrinnerningen allemaal  mooi, nu,wens dat k  meer van deze herinneringen kon maken maar helaaas kan het niet, en mijn huid is nu over gevoelig voor aanraking geworden.

Sinds April 2007 slaap ik in een klein ziekenhuis bed, in mijn eentje, geen knuffels nachts voor het slapen of ontwaken in de ochtend uren.

Het werd te pijnlijk om liefde te maken, dan te pijnlijk om te worden aangeraakt, dit heeft mijn leven dramatisch veranderd, mijn herinneringen zijn nu zeer  kostbaar.

mooie herrineringen, diagnoses, ziekenhuis bed, liefde bedrijven, MS progressie was te snel, sensueel herinneren, werk,