Greta Knutson.
http://en.wikipedia.org/wiki/Greta_Knutson
Vandaag
was een mooie zonnige dag, de halve finale van de Rugby Wereld Beker in
Auckland, Nieuw Zeeland op Nederlandse TV.
Wij
allebei wilden dat Wales zal winnen zodat het een reusachtige teleurstelling was
om Wales te zien het spel door één punt aan Frankrijk te verliezen.
Hun
volgende kans is in 2015, wie weet wat dan zal gebeuren, zonder MS zou ik denken
dat ik dan nog leef, maar de snelle vooruitgang van mijn MS betekent dat ik het
niet weet.
Niemand
die het weet, moet het beste, is niet blijven stilstaan, beter om met het leven
verder te gaan, ik ben verbaasd dat ondanks mijn beperkt leven, hoeveel ik nog
geniet.
Ik
begin te realiseren dat mijn ideeën over gehandicapt zijn, zeer plotseling waas dit
mijn werkelijkheid, en wat er ook gebeurt
is, ik ben nog steeds mezelf.
Ik
dacht dat ik, mezelf ook zou verliezen, en niet alleen mijn functies maar ook
mijn identiteit zou verliezen.
Ik
kon niet meer verkeerd geweest zijn, ik kan niet lopen, in feite kan ik zeer
niet veel doen, en Richie doet alles voor mij.
Het
is goed te ontdekken dat mijn identiteit niet afhangt van mijn lichamelijke functies,
noch is mijn persoonlijkheid beïnvloed door MS.
Ik
kan nu niet geloven dat ik dacht ik zou mezelf
verliezen, ik kan zien hoe ziekte zo veel weghaalt, ik weet nu dat het mijn geest niet kan nemen.
No comments:
Post a Comment