Het is verbaasend hoe de tijd langs vliegt.

Karel Teige 

http://en.wikipedia.org/wiki/Karel_Teige

Het is verbaasend hoe de tijd langs vliegt, het was 15.00 1 min geleden en in het volgende was het 17.25, zodat Richie de honden voor een uur om te spellen na het Rembrandts park heeft genomen.

Zij waren zeer opgewekt en het was erg moeilijk voor Richie om hun te pakken en hen aan de riem te doen, omdat zij rond rende en blaffen voor vreugde om uit te gaan.

Ik ben op dit ogenblik zeker, dat de honden lopen rond en hebben een briljante tijd en spoedig zullen zij thuis zijn en hun eten eisen, vanavond is het hun favoriet, pens.

Ongelooflijk nu is het al 18. 31 en de zon is uit gekomen en het lijkt zeer aardige buiten in een totaal contrast aan de rest van de dag.

De laatste twee nachten ben ik vrij gemakkelijk gaan slapen, helaas op beide nachten werd ik door hevig lawaai worden gewekt.

Op Zaterdag was het Cyril, die begon te blaafen, Richie dacht het was een slechte droom  aangezien hij nog in slaap was terwijl hij blaafte.

Vorige nacht was het een paar mensen, die om 03.30 in de ochtend een schreeuwde gesprek buiten ons slaapkamervenster moesten hebben.

Beide nachten kon ik niet opnieuw slapen, zo met spijt moest ik Richie wekken en vragen voor THC om mij nogmaals te helpen slapen.

Beide tijden heeft het uitstekend gewerkt en alvorens ik meer schapen kon tellen viel ik opnieuw in slaap.

Ik sliep door zeer goed, en werd slechts gewekt vele later uren toen mijn armen plotseling beide zeer strak gevouwen op mijn borst waren.

En om het slechter te maken staakten mijn vingernagels in de palmen van mijn handen, elke dag gebeurt dit zodra ik begin te ontwaken.

Droevig is er niets wat ik kan doen, behalve proberen te ontspannen en te hopen dat dit een effect zal hebben, uiteindelijk verlicht de spanning, en mijn dag kan beginnen.